Паліна Ташцімірава

Матэрыялы гэтага аўтара:

 

Поўная каплічка вернікаў. На дварэ кастрычнік. Нядзеля. Поўдзень. Урачыстая працэсія: крыж, Евангелле, рэліквіі. Пяць святароў ля алтара. Шмат міністрантаў. Скаўты і скаўткі з басанамі. «Не бойцеся жыць для любові» – спеў на пачатак. Словы, якія так часта паўтараў святы Ян Павел ІІ, – «не бойцеся!» Гэты заклік не траціць актуальнасць і пасля 44 гадоў з моманту, як кардынал Караль Вайтыла стаў галавою Касцёла. Менавіта ў гэтую восеньскую нядзелю, 23 кастрычніка, кс. канонік Уладзіслаў Завальнюк урачыста ўнёс у нашу капліцу рэліквіі святога Папы.

 

24 красавіка, у нядзелю Божай Міласэрнасці, падчас святой Імшы чатырнаццаць дзяцей і маладых асобаў з нашай парафіі прачыталі формулу прыняцця да супольнасці «Эўхарыстычнага руху маладых» (ЭРМ), у якой выказалі жаданне наследаваць і ўсё больш любіць Езуса і шанаваць Яго, прысутнага ў Эўхарыстыі.

 

У ноч з суботы на нядзелю паводле найстаражытнейшай традыцыі адбываецца Пасхальная Вігілія — важнейшая цэлебрацыя ва ўсім Літургічным годзе. Пасхальная Вігілія з’яўляецца кульмінацыяй Пасхальнага Трыдууму і пачаткам радаснага святкавання Уваскрасення Езуса Хрыста.

 

Вялікая пятніца – гэта дзень, у якім наш збаўца Езус Хрыстус, паміраючы на крыжы, прынёс на ім крывавую ахвяру ўміласціўлення Нябеснаму Айцу за грахі ўсіх людзей.

 

Святы Пасхальны Трыдуум пачынаецца ў Вялікі чацвер Імшою Вячэры Пана. З самой назвы бачна, што ў гэтай літургічнай цэлебрацыі ўспамінаецца Апошняя Вячэра, падчас якой Хрыстус устанавіў Сакрамэнты Эўхарыстыі і Святарства, даючы вучням наказ аб братняй любові.

 

10 красавіка – Пальмовая нядзеля – дзень у якім мы ўспамінаем трыумфальны ўваход Езуса Хрыста ў Ерузалем. Як піша eвангеліст, людзі з натоўпу, якія віталі Хрыста, «слалі адзенне сваё на дарозе, а іншыя — галінкі, зрэзаныя на палях. І тыя, хто ішоў спераду і следам за Ім, усклікалі: Гасанна! Благаслаўлёны той, хто прыходзіць у Імя Пана» (Мк 11, 1–10).

 

У гэтым годзе Вялікі пост распачынаецца з асаблівай інтэнцыі: папа Францішак заклікае вернікаў прысвяціць Папяльцовую сераду посту дзеля міру, асабліва ва Украіне.

 

У гэтыя выходныя, 11-13 лютага, дзяўчаты са старэйшай моладзі нашай парафіі ўдзельнічалі у адмысловых рэкалецыях, якія праходзілі ў Навагрудку. Тэма рэкалекцый: «Сарра: як навучыцца быць „прынцэсай Бога“». Гэта не выпадкова, бо імя Сара — значыць «князёўна» або «прынцэса». А калі Бог змяніў імя Сары на Сарра, яна стала звацца «Князёўнай мноства». Пад мноствам маецца на ўвазе народ.

 

Сёлетні Баль Усіх Святых адбыўся пад дэвізам «Божае Нараджэнне ў маім жыцці». Удзельнікі загадзя пачалі рыхтаваць касцюмы святых і малюнкі на мастацкі конкурс. У духу свята надыходу Езуса на зямлю адбылося тэатральнае прадстаўленне, яскравым момантам якога быў удзел нашых святароў — кс. Алега і кс. Уладзіміра — у ролі анёлаў.

 

Ужо па добрай традыцыі ДМХ “Адзіныя сэрцам” маюць у сваім гадавым плане зімовы выезд для ўзмацнення веры і адпачынку. І гэты год не стаў выключэннем: 21–23 студзеня мы правялі ў Мядзелі.

 

У межах Балю Усіх Святых, які адбыўся 16 студзеня, была паказана тэатральная пастаноўка аб Божым Нараджэнні.

 

Шмат чаго змяняецца ў дынамічным жыцці маладых людзей, але ёсць тыя падзеі, якія «Адзіныя сэрцам» жадаюць перажываць разам. Гаворка пойдзе пра V супольную навагоднюю ноч ДМХ.

 

У гэтым годзе, як і ў мінулым, у сувязі з пандэміяй не было такіх маштабных аплаткавых сустрэч, як некалі. Аднак, дзяленне аплаткай — не проста традыцыя. Існуе патрэба сэрцаў раздзяліць радасць Божага Нараджэння з іншымі людзьмі, асабліва з блізкімі: з тымі, хто належыць да адной парафіяльнай сям’і, хто стаў братам ці сястрой па супольнасці, сапраўдным сябрам. Таму мы шукаем гэтых сустрэч, хоць бы ў малых групах, каб павіншаваць адно аднаго, сказаць добрыя словы, выказаць найлепшыя пажаданні, пабыць у гэты святочны час разам.

 

Жыццё мае ўласцівасць бесперапынна змяняцца, набываць новыя формы. Таксама з ім змяняемся і мы, прызвычайваемся да новых абставінаў, прымаем “правілы гульні”, якія з цягам часу ўжо не здаюцца такімі дзіўнымі. У чымсьці гэта кранаецца і жыцця Касцёла: вернікаў ужо не здзівіш трыма пастэркамі і анлайн-трансляцыяй, а немагчымасць паставіць традыцыйнае батлейнае прадстаўленне або сустрэцца, каб паламацца аплаткам, успрымаецца ўжо спакайней, змушае шукаць новы, можа нават больш глыбокі спосаб перажыць гэтыя моманты ў вузкім коле родных і блізкіх.

 

Ужо хутка, падчас Вігілійнай вячэры мы будзем дзяліцца між сабой аплаткай. Таксама ў касцёлах у парафіяльных супольнасцях адбудуцца аплаткавыя сустрэчы. Можа, у гэтым годзе, як і год таму, згодна з прадпісаннямі бяспекі, яны пройдуць не так паўсюдна, як некалі, аднак традыцыя дзялення аплаткай не павінна губляць сэнс пад націскам перашкодаў, але аб’ядноўваць веруючых, запальваючы ў іх сэрцах агеньчык для Езуса. Як і адкуль з’явілася гэтая традыцыя?

 

З 17 па 19 снежня праходзілі адвэнтавыя рэкалекцыі, якія праводзіў кс. Дзмітрый Чупрын, вікарый парафіі св. Юзафа ў Маладзечна.

 

6 снежня Касцёл адзначае літургічны ўспамін святога Мікалая. У гэты дзень святы Мікалай завітаў з прывітальным словам да дзяцей і вернікаў парафіі. І пра падарункі, канешне, не забыўся.

 

Увечары 18 кастрычніка прайшла міжнародная акцыя «Мільён дзяцей моліцца Ружанец», да якой з дапамогай прамой трансляцыі і тэлемосту на партале Catholic.by далучыліся тысячы хлопчыкаў і дзяўчынак з усёй Беларусі. Дзеці з нашай парафіі таксама прынялі ўдзел ў гэтай акцыі, молячыся аб міры і супакоі ў нашай Бацькаўшчыне і ва ўсім свеце.

 

У нядзелю 16 мая ў нашай парафіі адбылося заканчэнне катэхетычнага года. На святой Імшы бацькі і дзеці дзякавалі Богу за душпастыраў, сёстраў Марыяну і Агнешку, а таксама за тых, хто дапамагаў у выхаванні і фармацыі дзяцей і моладзі. Наша парафіяльная супольнасць памалілася за маленькіх парафіянаў, каб адпачынак падчас летніх канікулаў быў для іх бяспечным і плённым духоўна.

 

У нядзелю 18 красавіка мы развіталіся з сястрой Агнешкай Рамашка CSFN. Сястра назарэтанка служыла ў нашай парафіі амаль 3 гады. І вось надыйшоў час расстання. А наступным этапам яе служэння будзе нунцыятура ў Велікабрытаніі, у Лондане.

 

Дарагія сябры! Просім падтрымаць будаўніцтва нашага касцёла і дзейнасць парафіі. Шчыра дзякуем за дапамогу, молімся за ўсіх ахвярадаўцаў.