Цэтлік // Пасхальны Трыдуум

Ад вячэрніка праз Крыж і цішыню Гроба Касцёл вядзе нас да Вялікай ночы Уваскрасення.

Крыж — знак веры і надзеі. Надзея — гэта давер Богу, гэта крыж, крыж, які прыняў Езус. Нясенне крыжа баліць, бо гэта боль, цярпенне, смутак. Каб увайсці ў разуменне надзеі, трэба ўзяць крыж у сваім жыцці. Бог пытаецца ў нас сёння: "Ці ўзяў ты свой крыж?"

Літургія Слова запрашае нас у Вячэрнік, каб разам з Езусам спажыць пасху па габрэйскіх звычаях. У нашым Вячэрніку, каплічцы, таксама можна заўважыць знакі сённяшняга дня — пусты табернакулюм, а потым адбудзецца абмыванне ног і перамяненне хлеба ў Цела Езуса.

31 сакавіка ўвечары распачалася Літургія Пасхальнай Вігіліі, напрыканцы якой усе вернікі гучна ўсклікалі: «Хрыстос уваскрос! Сапраўды ўваскрос!»

29 сакавіка, у Вялікую Пятніцу, у капліцы Літургію, цэнтральнай часткай якой была Адарацыя Крыжа, ўзначаліў кс. Алег Шпець SChr.

28 сакавіка, у Вялікі Чацвер — дзень, калі мы ўспамінаем устанаўленне Езусам Хрыстом сакрамэнтаў Эўхарыстыі і святарства, у капліцы адбылася Імша Вячэры Пана, якую ўзначаліў кс. Уладзімір Марушэўскі SChr.

У ноч з 8 на 9 красавіка адбылася Пасхальная Вігілія — важнейшая цэлебрацыя ва ўсім Літургічным годзе.

Вялікая пятніца з’яўляецца днём перажывання Мукі Пана нашага Езуса Хрыста і Яго смерці на крыжы. Гэты дзень з’яўляецца другім днём Пасхальнага Трыдуума.

У Вялікі чацвер​, 6 красавіка, Імшу Вячэры Пана ўзначаліў ксёндз пробашч Алег Шпець. Гэтай Імшой распачаўся​ Святы Пасхальны Трыдуум.

У ноч з суботы на нядзелю паводле найстаражытнейшай традыцыі адбываецца Пасхальная Вігілія — важнейшая цэлебрацыя ва ўсім Літургічным годзе. Пасхальная Вігілія з’яўляецца кульмінацыяй Пасхальнага Трыдууму і пачаткам радаснага святкавання Уваскрасення Езуса Хрыста.

Пасхальная вігілія, як і хрост, павінна нас абуджаць да паўнаты жыцця. Яна з’яўляецца пераходным момантам, бо належыць да Пасхальнага Трыдууму, але распачынае ўрачыстасці нядзелі Змёртвыхпаўстання Пана.

Вялікая пятніца – гэта дзень, у якім наш збаўца Езус Хрыстус, паміраючы на крыжы, прынёс на ім крывавую ахвяру ўміласціўлення Нябеснаму Айцу за грахі ўсіх людзей.

Вялікая Субота – гэта дзень паміж болем з-за смерці Езуса і радасцю ад Яго ўваскрасення. На працягу дня ў касцёлах не праводзіцца літургія, пануе цішыня, засяроджанасць, разважанне і чаканне.

Як перажыць літургію Мукі Пана? Тое, што мы ў гэты дзень успамінаем, — гэта такое здарэнне, якога мы ніколі не зразумеем. Крыніца жыцця, адзінае жыццё, якое сапраўды існуе, перастае жыць...

Святы Пасхальны Трыдуум пачынаецца ў Вялікі чацвер Імшою Вячэры Пана. З самой назвы бачна, што ў гэтай літургічнай цэлебрацыі ўспамінаецца Апошняя Вячэра, падчас якой Хрыстус устанавіў Сакрамэнты Эўхарыстыі і Святарства, даючы вучням наказ аб братняй любові.

У Касцёле гэтыя дні заўсёды разглядаюцца як адзінае цэлае. Ёсць тры літургіі, але на самай справе, з вечара чацвярга ўвесь час трывае адна і тая ж літургія, якая завершыцца ноччу з суботы на нядзелю. Гэта тры дні адной падзеі, на якую мы будзем глядзець з розных бакоў.

У ноч з суботы на нядзелю паводле найстаражытнейшай традыцыі адбываецца чуванне (лац. вігілія) на ўшанаванне Пана. Вігілія гэтай ночы, якая з’яўляецца найважнейшай і найбольш значнай з усіх урачыстасцяў, уключае шмат прыгожых старадаўніх абрадаў.

Вялікая пятніца –  гэта дзень, у якім наш збаўца Езус Хрыстус, паміраючы на крыжы, прынёс на ім крывавую ахвяру ўміласціўлення Нябеснаму Айцу за грахі ўсіх людзей.

Каб убачыць сэнс Трыдуума, трэба разглядаць яго як адзінае цэлае — ад вечара ў Вялікі чацвер да благаслаўлення ў канцы Рэзурэкцыі. Гэта адна літургія, найважнейшая ў годзе, якая доўжыцца тры дні і тры ночы.

Вялікая Субота - асаблівы дзень цішыні ўсяго Касцела, дзень які мае падрыхтаваць нас да радасці Змёртвыхпаўстання. Няправільна было б яго прысвяціць выключна для таго, каб схадзіць у касцёл асвяціць стравы на Велікодны стол. Гэта таксама добрая нагода для асаблівай малітвы перад гробам Збаўцы.